به نقل از «پارسینه»

۸ علت کمبود میل جنسی در مردان

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۵۴۸۹۲

کمبود میل جنسی کاهش میل جنسی در فعالیت جنسی را توصیف می کند. هر از چندگاهی از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول است و میزان میل جنسی در طول زندگی متفاوت است. همچنین گاهی اوقات طبیعی است که از نظر میل جنسی با همسر خود هماهنگ نباشید.

تستوسترون پایین
تستوسترون هورمون مهم مردانه است. در مردان، این هورمون به طور عمده در بیضه تولید می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تستوسترون مسئول ساخت عضله و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون به عملکرد جنسی شما نیز بستگی دارد.

زمانی که سطوح تستوسترون شما زیر ۳۰۰ تا ۳۵۰ نانوگرم در دسی لیتر (ng / dL) باشد، میزان تستوسترون شما پایین در نظر گرفته میشود. وقتی سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما برای رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.

کاهش تستوسترون بخشی طبیعی پیری است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود. اگر فکر می کنید ممکن است این موضوع برای شما مشکل ساز باشد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است قادر به مصرف مکمل ها یا ژل ها برای افزایش سطح تستوسترون خود باشید.


داروها
مصرف برخی از داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد، که به نوبه ی خود باعث کاهش میل جنسی می شود. برای مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده های ACE و بتا بلوکرها ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند. اگر این اثرات تستوسترون پایین را تجربه کردید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است توصیه تغییر داروها را تغییر دهید.


سندرم پاهای بی قرار (RLS)
سندرم پاهای بی قرار (RLS) میل غیر قابل کنترل برای حرکت پاها است. مطالعه ای نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر ابتلا به اختلال عملکرد نعوظ نسبت به افراد بدون RLS هستند. اختلال نعوظ (ED) زمانی اتفاق می افتد که یک مرد نتواند به نعوظ برسد و یا نعوظ را حفظ کند.

در این تحقیق، محققان دریافتند که مردانی که حداقل پنج بار در هر ماه RLS داشتند، حدود ۵۰ درصد بیشتر احتمال ابتلا به ED را نسبت به مردان بدون RLS دارند. همچنین مردانی که به طور مکرر تر RLS را تجربه کرده بودند، احتمال بیشتری برای ناتوانی جنسی داشتند.


افسردگی
افسردگی تمام بخش زندگی یک فرد را تغییر می دهد. افرادی که دارای افسردگی هستند، کم توجهی کامل یا کمتری نسبت به فعالیت هایی که قبلا لذت بخش بوده اند، از جمله رابطه جنسی را تجربه می کنند.

همچنین کمبود میل جنسی یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی است، به خصوص مهارکننده های بازجذب سروتونین (SSRIs). در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی و کمبود میل جنسی، با پزشک خود صحبت کنید. پزشک ممکن است با تنظیم دوز یا تغییر به داروهای دیگر عوارض جانبی شما را مورد توجه قرار دهد.


بیماری مزمن
هنگامی که شما به علت اثرات بیماری مزمن، مانند درد مزمن، احساس خوبی ندارید، احتمال ابتلا به کمبود میل جنسی بالا میرود. بعضی از بیماری های خاص مانند سرطان می توانند تعداد اسپرم شما را کاهش دهند، زیرا بدن شما در طول روز در جای دیگری تمرکز می کند. اگر در معرض بیماری مزمن هستید، با شریک جنسی خود در مورد روش هایی برای داشتن احساس بهتر در این زمان صحبت کنید. همچنین میتوانید مراجعه به مشاور خانواده یا متخصص رابطه جنسی (سکسولوژیست) در مورد مسائل خود مدنظر قرار دهید.


مشکلات خواب
مطالعه ای نشان داد که مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطح تستوسترون پایین تری را تجربه می کنند. این مسئله به نوبه خود، باعث کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود. در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریبا نیمی از مردان مبتلا به آپنه شدید خواب در طول شب نیز میزان بسیار پایین تستوسترون را تجربه می کنند.

مطالعه اخیر این مجله، نشان داد مردان با سطوح تستوسترون پایین دارای کارآمدی خواب کمتری دارند. این مطالعه نشان می دهد که کاهش سطح کل تستوسترون با خواب سالمتر، به ویژه در مردان مسن تر، ارتباط دارد.


پیری
سطوح تستوسترون، که با میل جنسی ارتباط دارد، زمانی که مردان در اواخر دوره نوجوانی هستند، در بالاترین حد خود است. به گفته کلینیک مایو، مردان به طور کلی متوجه تغییر میل جنسی خود در سن ۶۰ تا ۶۵ سالگی خود میشوند. در سالهای سالمندی، ممکن است داشتن اوج لذت جنسی، انزال، و تحریک بیشتر طول بکشد. نعوظ شما ممکن است به اندازه کافی سخت نباشد و ممکن است بیشتر طول بکشد آلت تناسلی شما به نعوظ برسد. با این حال، داروهایی وجود دارند که می توانند به درمان این مسائل کمک کنند.

استرس
اگر حواس شما با موقعیت یا دوره های پر تنش پرت شود، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این مسئله به این دلیل است که استرس می تواند سطوح هورمونی شما را مختل کند. شریان های شما می توانند در زمان استرس تنگ شوند. این تنگ شدن جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث اختلال در عملکرد نعوظ می شود. مطالعه ای در مجله بیماری های عصبی و روانی از این مفهوم حمایت کرد که استرس، جدا از علائم روانی و کیفیت رابطه، تأثیر مستقیم بر مشکلات جنسی دارد.

 
چشم انداز
درمان کمبود میل جنسی اغلب به درمان مسئله اصلی بستگی دارد. ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید. اگر کمبود میل جنسی شما علت روانشناختی داشته باشد، ممکن است لازم باشد از یک درمانگر برای مشاوره در رابطه با این مسئله کمک بگیرید. خودتان نیز می توانید اقداماتی برای افزایش میل جنسی خود انجام دهید. موارد زیر میل جنسی شما را افزایش میدهند:

زندگی با سبک زندگی سالم
داشتن خواب کافی
تمرین مدیریت استرس
داشتن یک رژیم سالم تر
از آنجا که هر از چندگاهی کمبود میل جنسی طبیعی است، چه زمانی (در مدت زمانی) کمبود میل جنسی موجب نگرانی می شود؟

آنچه ممکن است بر روی میزان میل جنسی شما تأثیر بگذارد را بررسی کنید. به طور معمول، این مسئله ریشه در تغییرات داروها دارد و به دنبال عوامل استرس زا و تغییرات در زندگی مانند بیماری مزمن و یا استرس رخ میدهد. مطالعات نشان داده اند که داشتن فرزندان باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. علاوه بر این، میزان تستوسترون شما در هر سال به میزان ۱ درصد کاهش می یابد، بنابراین سن نیز نقش مهمی دارد.       منبع:راستینه

منبع: پارسینه

کلیدواژه: روابط جنسی آقایان پارسی خبر تستوسترون پایین تستوسترون پایین کمبود میل جنسی سطح تستوسترون بیماری مزمن رابطه جنسی صحبت کنید جنسی شما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۵۴۸۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با این مواد غذایی درد را فراموش کنید

آفتاب‌‌نیوز :

اگر شما هم در میان بزرگسالانی هستید که دارای دردهای مزمن مانند روماتیسم مفصلی ،میگرن یا کمردرد هستند، ممکن است غذا خوردن برایتان بیشتر شبیه به یک کار طاقت فرسا باشد تا لذت‌بخش و همیشه نگران باشید که برخی غذاها به طور ناخودآگاه ناراحتی شما را تشدید کنند.

اطلاعات آنلاین در گزارشی نوشت: تحقیقات نشان می دهد که کاهش نشانگرهای التهابی می تواند شدت درد مزمن را کاهش دهد.

رژیم غذایی برای کاهش التهاب

برخی از رژیم‌های غذایی ممکن است به کاهش التهاب کمک کند.

آنتی اکسیدان ها را فراموش نکنید

این ترکیبات در میوه ها، سبزیجات، چای، ادویه جات و مکمل هایی مانند کورکومین یافت می شوند. آنها به خنثی کردن رادیکال های آزاد آسیب رسان به سلول کمک می کنند.

مصرف اسیدهای چرب امگا ۳

این مواد در ماهی های چرب، گردو و کتان یافت می‌شوند.

کاهش کربوهیدرات های تصفیه شده، قندها و چربی های اشباع شده

اینها می توانند قند خون را بالا برده و التهاب را افزایش دهند.

مصرف محدود گوشت فرآوری شده و گوشت قرمز

اینها حاوی چربی های اشباع التهابی هستند.

هیدراته بمانید

روزانه ۲ تا ۳ لیتر آب مصرف کنید.

الکل نخورید

الکل می تواند پاسخ های التهابی را تحریک و تشدید کند.

مصرف میوه و سبزیجات

انواع میوه و سبزیجات مصرف کنید.

همچنین کمبود برخی مواد مغذی می تواند درد شما را افزایش دهد.

کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی می تواند باعث شود که التهاب شما کنترل نشود.
- ویتامین D: این ویتامین برای سلامت استخوان و عضلات شما ضروری است. سطوح پایین ویتامین D با درد اسکلتی عضلانی مرتبط است.
- منیزیم: منیزیم برای ساخت بیش از ۳۰۰ نوع آنزیم مورد نیاز است. کمبود منیزیم با میگرن، اسپاسم عضلانی و فیبرومیالژیا مرتبط است.
- ویتامین های گروه B: اینها به سلامت و عملکرد اعصاب شما کمک می کنند. کمبود این ویتامین ها با درد عصبی و نوروپاتی مرتبط است.
- ویتامین C: این آنتی اکسیدان قوی با رادیکال های آزاد مبارزه می  کند.